ساعت میبرو لایت هوشمند، یک گوشی هوشمند کوچک مانند دستگاهی که روی مچ بسته می شود. بسیاری از ساعت‌های هوشمند به یک تلفن هوشمند متصل هستند که کاربر را از تماس‌های دریافتی، پیام‌های ایمیل و اعلان‌های برنامه‌ها مطلع می‌کند.
برخی از ساعت های هوشمند حتی می توانند تماس تلفنی برقرار کنند. بسیاری از ساعت‌های هوشمند دارای نمایشگر رنگی هستند، اما برخی از مدل‌های ارزان قیمت از صفحه نمایش کاغذ الکترونیکی سیاه و سفید استفاده می‌کنند.
کاربر می تواند ساعت میبرو لایت هوشمند را از طریق صفحه نمایش لمسی، دکمه های فیزیکی یا ترکیبی از این دو کار کند. برخی از ساعت های میبرو لایت هوشمند دارای گام شمار و مانیتور ضربان قلب هستند تا به کاربران کمک کنند سلامت خود را ردیابی کنند.
با کوچک شدن اندازه کامپیوترها در قرن بیستم، تجهیزات الکترونیکی به اندازه کافی کوچک شدند تا در ساعت قرار بگیرند یکی از اولین ساعت های ماشین حساب Calcron (1975) بود که نمایشگر 9 رقمی داشت.
در اوایل دهه 1980، سیکو چندین ساعت با قابلیت محاسباتی را معرفی کرد Data-2000 (1983)، به این دلیل نامیده می شود که می تواند دو یادداشت با حداکثر 1000 کاراکتر را ذخیره کند و در صفحه کلیدی قرار می گیرد که کاربر اطلاعات را روی آن وارد می کند.
RC-1000 (1984) به یک کامپیوتر شخصی متصل می شود گیرنده MessageWatch (1990) پیام های پیجر را از طریق سیگنال های رادیویی FM دریافت کرد.
ساعت‌های میبرو لایت هوشمند این پتانسیل را دارند که از سلامت در زندگی روزمره حمایت کنند: امکان نظارت بر فعالیت‌های شخصی است.
دریافت بازخورد بر اساس اقدامات فعالیت؛ امکان بررسی های درجا برای شناسایی الگوهای رفتاری؛ و حمایت از ارتباط دو طرفه با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی و اعضای خانواده. با این حال، ساعت‌های هوشمند یک فناوری نوظهور هستند و تحقیق در مورد این دستگاه‌ها در مرحله نوپایی است.
ما یک بررسی سیستماتیک از مطالعات ساعت میبرو لایت هوشمند انجام دادیم که افراد را با جستجو در کتابخانه‌های PubMed، Embase، IEEE XPlore و ACM Digital در استفاده از آن‌ها درگیر می‌کرد. جمعیت‌شناسی شرکت‌کننده، ویژگی‌های دستگاه، برنامه‌ها و روش‌های ساعت، و چالش‌های فنی از مطالعات وارد شده انتزاع شد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.