شکلات امروز
بیشتر شکلات های مدرن و شکلات جعبه ای مرسی بسیار تصفیه شده و به تولید انبوه می رسند، اگرچه برخی از شکلات سازان هنوز هم شکلات های خود را با دست درست می کنند و مواد را تا حد امکان خالص نگه می دارند.
شکلات برای نوشیدن در دسترس است، اما بیشتر به عنوان یک شیرینی خوراکی یا در دسرها و محصولات پخته شده استفاده می شود.
در حالی که شکلات تخته ای متوسط شما سالم تلقی نمی شود، شکلات تلخ جایگاه خود را به عنوان یک خوراکی سالم و سرشار از آنتی اکسیدان برای قلب به دست آورده است.
شکلات تجارت منصفانه
تولید شکلات مدرن هزینه دارد. از آنجایی که بسیاری از کشاورزان کاکائو برای گذران زندگی خود در تلاش هستند، برخی از آنها به کارگران کم دستمزد یا برده داری (که گاهی از طریق قاچاق کودکان به دست می آید) روی می آورند تا رقابت کنند. برای گسترش مزارع کاکائو، بسیاری از شرکت ها در حال تخریب جنگل های بارانی، به ویژه در غرب آفریقا هستند.
این امر باعث شده است تا شرکت‌های بزرگ شکلات‌سازی تلاش‌های مردمی را برانگیخت تا در نحوه تأمین کاکائو و تأثیرات زیست‌محیطی آن تجدیدنظر کنند. همچنین منجر به درخواست‌هایی برای شکلات‌های منصفانه‌تر شده است که به روشی اخلاقی‌تر و پایدارتر ایجاد می‌شود.
شکلات که از دانه درخت کاکائو به دست می‌آید، در اوایل قرن ششم بعد از میلاد توسط فرهنگ مایا استفاده می‌شد. مایا درخت کاکائو را cacahuaquchtl… “درخت” می نامید و کلمه شکلات از کلمه مایا xocoatl به معنای آب تلخ گرفته شده است.
300 پس از میلاد، فرهنگ مایا:
برای مایاها، غلاف کاکائو نماد زندگی و باروری بود… هیچ چیز مهمتر از این نمی توانست باشد! سنگ های کاخ ها و معابد آنها تصاویر حکاکی شده زیادی از غلاف های کاکائو را نشان می دهد.
600 پس از میلاد، فرهنگ مایا:
با حرکت از آمریکای مرکزی به بخش‌های شمالی آمریکای جنوبی، قلمرو مایاها از شبه جزیره یوکاتان تا سواحل اقیانوس آرام گواتمالا امتداد داشت. در یوکاتان، مایاها اولین مزارع کاکائو را کشت کردند. غلاف کاکائو اغلب در آیین های مذهبی نشان داده می شد و در متون ادبیات آنها از کاکائو به عنوان غذای خدا یاد می شود.
شکلات بر شیوه های پرستش برخی از انسان ها و بیان ارزش های خود تأثیر گذاشته است
1200، فرهنگ آزتک:
آزتک ها ایجاد گیاه کاکائو را به خدای خود Quetzalcoatl نسبت دادند که از بهشت بر روی پرتوی از ستاره صبحگاهی نازل شد و درخت کاکائویی را که از بهشت دزدیده شده بود حمل می کرد. در هر دو فرهنگ مایا و آزتک، کاکائو اساس نوشیدنی غلیظ، سرد و بدون شیرینی به نام xocoatl بود که اعتقاد بر این است که یک اکسیر سلامتی است. از آنجایی که شکر برای آزتک ها ناشناخته بود، از ادویه های مختلف برای طعم دادن استفاده می شد، حتی از فلفل تند و آرد ذرت استفاده می شد!
آزتک ها بر این باور بودند که خرد و قدرت از خوردن میوه درخت کاکائو به دست می آید و همچنین این میوه دارای ویژگی های مغذی، تقویت کننده و حتی میل جنسی است. امپراتور آزتک، مونتزوما، شکلات غلیظی نوشید که رنگ قرمز داشت. این نوشیدنی آنقدر معتبر بود که در جام های طلایی سرو می شد که تنها پس از یک بار استفاده دور ریخته می شد. او آنقدر آن را دوست داشت که گفته می شد هر روز 50 لیوان می نوشد!
